Re-integreren kan best pittig zijn. Nog lastiger wordt het bij re-integratie wanneer er sprake is van een arbeidsbeperking op psychisch of lichamelijk vlak. Dit is heel gevarieerd waarbij zowel gedacht kan worden aan tijdelijke als permanente beperkingen: van een burn-out tot autisme en handicaps die speciale voorzieningen in een organisatie vereisen. In dit artikel meer over re-integreren met lichamelijke en psychische beperkingen en re-integratie vanuit de Wajong.
Het doorvoeren van extra aanpassingen kan voor een werkgever een drempel vormen om iemand met een lichamelijke beperking aan te nemen. Helaas is niet ieder kantoor even goed toegankelijk of bereid om aanpassingen door te voeren. Of een lichamelijke beperking na ziekteverzuim de re-integratie in de weg staat, is maar de vraag. Bestond de lichamelijke beperking al voor de ziekmelding? Dan zal de re-integratie op de werkvloer doorgaans geen beperking, want de benodigde voorzieningen zijn immers al aanwezig. Wanneer de aanpassingen tijdens of na de ziekte moeten worden gedaan, dan kan dit de re-integratie sterk vertragen. In sommige gevallen kan de werknemer hierdoor niet meer re-integreren in de huidige functie en zal gekeken moeten worden naar spoor 2 of spoor 3 re-integratie. Het goede nieuws is dat er heel veel voorzieningen zijn die werkgevers stimuleren en tegemoet komen bij het in dienst nemen en houden van mensen met een arbeidsbeperking.
Net als lichamelijke beperkingen zijn er ook uiteenlopende psychische beperkingen. Een bekend voorbeeld is een burn-out. In bijna alle gevallen tijdelijk waardoor de zieke werknemer vaak kan terugkeren naar de functie voor uitval. Autisme is een voorbeeld van een psychische beperking die blijvend is, tegenwoordig vaak omschreven als een stoornis in het autistische spectrum. Een dergelijke beperking kan re-integratie bemoeilijken, en is vaak al eerder in het arbeidsproces een beperkende factor geweest. Dat maakt dat werkgevers huiverig kunnen zijn voor het aannemen danwel terug laten keren van de sollicitant in de organisatie. Jammer, want iemand met een autistische stoornis kan met de juiste begeleiding veel voordelen voor een organisatie hebben. Bijvoorbeeld in de computertechnologie worden de gedrevenheid en het analytisch vermogen die bij deze beperking horen sterk gewaardeerd.
De afgelopen jaren is de Wajong-regeling uitgekleed. Vanaf 2015 vallen Wajongers onder de Participatiewet en ontvangen ze een bijstandsuitkering in plaats van een Wajong-uitkering. Jongeren die voor 2015 instroomden in de Wajong ontvingen een uitkering ter hoogte van 75% van het minimumloon. De nieuwe regering is echter van plan dit vanaf 2018 terug te schroeven naar 70%. Het idee daarachter is het stimuleren van deze groep om weer aan het werk te gaan. Helaas zijn momenteel nog weinig functies beschikbaar waarin Wajongers aan de slag kunnen. Door hun psychische en/of lichamelijke beperkingen laten werkgevers hen nog te vaak links liggen. Rutte III wil verder de loonkostensubsidie inruilen voor loondispensatie. In dit laatste geval hoeft de werkgever de werknemer alleen te betalen naar arbeidsvermogen en krijgt de werknemer van de gemeente nog een aanvulling. Dit zou een drempel kunnen wegnemen bij werkgevers. Tegelijkertijd zou dit in de praktijk kunnen betekenen dat de werknemer minder dan het minimumloon gaat verdienen.
Terug naar blog