De WIA staat voor Wet Werk en Inkomen en trad in 2005 in werking als opvolger van de WAO. De WIA regelt een uitkering bij ziekte of arbeidsongeschiktheid na de wettelijke loondoorbetalingstermijn. Het uitgangspunt is dat mensen met een arbeidsbeperking waar mogelijk weer aan het werk kunnen. De WIA bestaat uit twee regelingen: de WGA voor mensen die deels arbeidsongeschikt zijn, en de IVA voor mensen die duurzaam niet kunnen werken.
Een werknemer krijgt een WGA-uitkering als hij of zij minstens 35%, maar minder dan 80% arbeidsongeschikt is. Ook bij minimaal 80% arbeidsongeschiktheid met een redelijke kans op herstel (tijdelijke arbeidsongeschiktheid) is er recht op een WGA-uitkering. Deze uitkering is een aanvulling op het loon.
Een werknemer heeft recht op een IVA-uitkering als hij of zij na de wachttijd van 104 weken volledig en duurzaam arbeidsongeschikt is verklaard. Dat betekent dat de werknemer niet meer dan 20% van het laatstverdiende loon kan verdienen én er een geringe kans op verbetering is binnen een termijn van vijf jaar.
De WIA-uitkering kent twee uitkeringen: een WGA-uitkering en een IVA-uitkering. De WGA-uitkering is bedoeld voor mensen die arbeidsongeschikt zijn, maar nog uitzicht hebben op werk of herstel. De uitkering bedraagt de eerste twee maanden 75% van het laatst verdiende loon. Daarna daalt dit naar 70%. De IVA-uitkering is bedoeld voor mensen die volledig en duurzaam arbeidsongeschikt zijn. Deze uitkering bedraagt permanent 75% van het laatstverdiende loon.
De premie voor de verplichte werknemersverzekering WIA wordt betaald door de werkgever. Deze bestaat uit twee componenten: de basispremie en de gedifferentieerde premie Werkhervattingskas (Whk). Voor grote en middelgrote werkgevers is de basispremie in 2025 vastgesteld op 7,64%, voor kleine werkgevers op 6,18%.
Is de werkgever eigenrisicodrager voor de WGA dan geldt voor deze component een premie van 0%. Na twee jaar ziekte kan een werknemer een WIA-uitkering aanvragen bij het UWV. Welke uitkering wordt toegekend, is afhankelijk van de mate van arbeidsongeschiktheid. Deze beoordeling kan aanzienlijke gevolgen hebben voor zowel werkgever als werknemer.
Voorafgaand aan de WIA beoordeling toetst het UWV of werkgever en werknemer voldoende re-integratie-inspanningen hebben verricht. Heeft de werkgever bijvoorbeeld het eerste spoor en tweede spoor tijdig ingezet? Op grond van de WIA kan het UWV een loonsanctie opleggen als de re-integratie-inspanningen onvoldoende zijn. Dit houdt in dat de werkgever het loon van de werknemer tot maximaal 52 weken langer moet doorbetalen. De werkgever krijgt de mogelijkheid om de tekortkomingen te herstellen. In dat geval eindigt de loonsanctie zes weken nadat het UWV heeft vastgesteld dat het herstel voldoende is.
Vind een re-integratiedeskundige
Zoek contact met re-integratiebureaus in uw regio voor vragen over de WIA en re-integratiebegeleiding bij langdurig verzuim.