Als een werknemer langdurig ziek is, heeft de werkgever de verplichting om samen met de werknemer actief te werken aan re-integratie. Dit gebeurt in eerste instantie binnen het eigen bedrijf (1e spoor). Als dit na verloop van tijd geen perspectief biedt, moet de werkgever ook buiten de eigen organisatie naar mogelijkheden zoeken. Dit wordt het 2e spoor genoemd. Maar wanneer moet zo'n 2e spoortraject precies starten?
Een 2e spoortraject moet uiterlijk starten in de 52e week van het ziekteverzuim. De start moet plaatsvinden binnen zes weken na de eerstejaarsevaluatie, die doorgaans in de 52e week wordt uitgevoerd. Als een werkgever hier te laat mee is, loopt hij een verhoogd risico op een loonsanctie van het UWV. Deze sanctie houdt in dat het loon van de werknemer langer moet worden doorbetaald, omdat de re-integratieverplichtingen niet op tijd zijn nagekomen.
In sommige situaties is het opstarten van een 2e spoortraject niet direct nodig. Als uit de eerstejaarsevaluatie blijkt dat er een reële kans is op structurele werkhervatting binnen drie maanden in het eigen werk of in aangepast werk binnen het eigen bedrijf, dan mag het 2e spoor voorlopig worden uitgesteld. Dit moet wel goed onderbouwd zijn en afgestemd met de bedrijfsarts. Het gaat dan om duurzaam werk dat past bij de functionele mogelijkheden van de werknemer.
Kom in contact met re-integratiebureaus voor 2e spoortrajecten